Profiel in de LC

Vandaag een groot artikel over mij in de Leeuwarder Courant. Paginagroot, met foto!

Bespiegeling in NRC

Vandaag stond er een heel aardig stuk in NRC over De Gouden Strop en de genomineerde boeken. Volmaakte verdwijning wordt als mogelijke winnaar getipt. Hevige concurrentie is te verwachten van Een zomer zonder slaap. Aanstaande donderdag zullen we werkelijk weten wie met de prijs naar huis gaat.

Profiel van een onbekende schrijver

Vrijdag kreeg ik bezoek van Kirsten van Santen, Redacteur Cultuur bij de Leeuwarder Courant. Ze gaat een profiel over mijn schrijverschap maken en als het goed is, verschijnt het stuk aanstaande weekend - vlak voor de bekendmaking van de Gouden Strop-winnaar - in de cultuurbijlage van de grootste krant van Friesland. Ze vond het overigens opmerkelijk dat er nooit eerder een profiel over me gemaakt was, bijvoorbeeld toen ik stadsdichter van Leeuwarden was (vond ik ook, maar ik zei er niets van) en zelfs niet nadat ik De Schaduwprijs had gewonnen (vond ik ook, maar ik zei er niets van) en daarom werd ik nu, ter gelegenheid van de Strop-nominate, uitvoerig bevraagd. 'Lijkt mij een goede reden,' zei Kirsten (vond ik ook en ik zei dat heel eerlijk). Ik hoorde mezelf tijdens het gesprek een aantal opmerkelijke uitspraken doen. Op de vraag 'Hoe lukt het jou een compleet verhaal vol details te verzinnen?' zei ik resoluut: 'Door gewoon kind te blijven.' En op de vraag 'Waarom schrijf je?' mompelde ik: 'Om mezelf te leren kennen.'
Vandaag dacht ik na over die laatste uitspraak. Ik denk inderdaad dat ik mezelf niet zo heel erg goed ken, maar al wel iets beter dan voordat ik twee boeken schreef. Aanstaande weekend kan ik weer iets meer over Derwent Christmas te weten komen. Gewoon even de LC kopen.

Verlegen

Je krijgt nogal wat aandacht wanneer je boek genomineerd is voor een prijs. Mensen die bellen, leerlingen die me komen feliciteren, een collega die me tijdens een les een flesje wijn brengt en me daarbij innig omhelst, het CPNB die me een fles champagne stuurt, ouders en schoonouders die bloemen sturen. Ik word eerlijk gezegd een beetje verlegen van dat soort persoonlijk aandacht. Zet mij maar op een podium neer voor een groot publiek, zet mij maar voor een camera, zet mij maar voor een groep pubers. Dat voelt gemakkelijker. De vraag is natuurlijk: hoe komt dat?

Derwent op Radio2

Vanmiddag was ik op Radio2 te horen in het programma van Frits Spits. Je kunt naar de aflevering van Tijd voor Twee luisteren op uitzendinggemist. Derwent is aan het woord vanaf 46.00 minuten.

Nominatie De Gouden Strop

Zojuist is bekend gemaakt dat mijn roman Volmaakte verdwijning genomineerd is voor De Gouden Strop 2012 en sindsdien heerst er totale onrust in mijn lijf. Wat een eer, wat een beloning. De volledige lijst is als volgt:

Derwent Christmas – Volmaakte verdwijning
Bram Dehouck – Een zomer zonder slaap
Nellie Mandel – Blauwe sneeuw
Charles den Tex – De vriend
Peter de Zwaan – De vuurwerkramp van Harmen Saliger


Dehouck, Den Tex en De Zwaan zijn oud-winnaars, dus de concurrentie is stevig. 


Nieuws op andere sites: Tzum, Nu.nl, Volkskrant, Trouw, crimezone, ezzulia, Leeuwarder courant, Huis-aan-huis leeuwarden, Binnenland.nieuws, Het nieuwsblad, Algemeen Dagblad, NOS, Avond van het spannende boek, Telegraaf.

Het bewijs

Nog even een kiekje, gemaakt tijdens de Weber Grill Academy in Joure. Zie de blog 'Angstige puber' voor een verslag.

Angstige puber

Tijdens mijn middelbare schooltijd haatte ik het om door de gangen van de school langs groepjes leerlingen te lopen. Als ik ze passeerde, ving ik namelijk op wat er gezegd werd en altijd was ik er heilig van overtuigd dat de woorden die ik hoorde betrekking hadden op mij. Ik herinner me dat een meisje eens vol walging zei: 'Wat een engerd. Brrr.' Dat ging niet over mij (toch?), waarschijnlijk over een leraar. Dat wist ik natuurlijk wel. Maar ik was een onzekere puber, die meende dat iedereen de ogen op hem gericht had.

Vandaag bezocht ik met vriend Frank Terpstra een workshop bij de Weber Grill Academy. We waren niet alleen: veertig anderen hadden zich aangemeld en gezamenlijk luisterden we naar chef Reitse Spanninga, de tv-kok van Omrop Fryslan, die op een nogal cabareteske manier de grill-kookkunsten op ons overbracht. Het was een vermakelijke en educatieve dag, maar wat mij het meest is bijgebleven van de hele BBQ-workshop is een jongeman die waarschijnlijk nooit een angstige puber is geweest. Joost, want zo heet hij, vond het nodig om na iedere zin van de chef een kreet uit te stoten als huh, ohhh, wow of jaja. Hij gaf commentaar op de instructies van de kok en hij lachte regelmatig als een boef in kinderfilm om grappen die niet gemaakt werden. Tijdens het bereiden van het hoofdgerecht, onder begeleiding van de chef, vond deze Joost het humoristisch om steeds zoveel jus over de parelhoen en bolletjes risotto te gieten dat de kleverige rijst uiteen dreef en het hoen begon te zwemmen. In eerste instantie kreeg Joost nog een berisping met een kwinkslag, maar na drie keer vriendelijke vermaningen kon ook chef-kok Reitse Spanninga zich blijkbaar niet inhouden en hij bulderde: 'Doe even normaal, lul.' Joost reageerde geheel in lijn met zichzelf: hohhohhohho. Vlak na die uitbrander verliet ik de keuken. In het restaurant liep ik langs een tafeltje met medecursisten en ik hoorde één van hen zeggen: 'Wat een irritante vent.' Geen moment heb ik gedacht dat er over mij werd gesproken.

Recensie Volmaakte verdwijning

Vandaag ontdekte ik op crimezone.nl een recensie over Volmaakte verdwijning. Drie van de vijf sterren, een paar kanttekeningen, maar ook veel lof.  

Kees de Bree: "Het moet gezegd dat Derwent Christmas een heel eigen draai weet te geven aan het oude gegeven van de verdwenen assistente. In zijn verhaal is niets en niemand wat en wie het lijkt. Alles en iedereen heeft een dubbele bodem. De lezer staat constant op het verkeerde been. Dat Christmas weinig aandacht besteedt aan de zoektocht naar Paulette is verwarrend en komt de spanning tijdens het lezen niet ten goede. Maar wie de laatste pagina heeft omgeslagen en de totaal onverwachte ontknoping heeft verwerkt, kan niet anders dan bewondering hebben voor de ingenieuze plot. 

Volmaakte verdwijning is een boek over geheimen en illusies. Daarin schuilt ook de stille boodschap en tevens waarschuwing: wie leeft in illusies, zal nooit in de werkelijkheid kunnen aarden. Volmaakte verdwijning staat op de longlist van genomineerde thrillers voor de Gouden Strop 2012. Winnen? Werkelijkheid of illusie???"

Er hangt iets nieuws in de lucht I

Afgelopen week kreeg ik ineens een lumineus idee voor een nieuwe roman. Weer spannend, verrassend, gestoeld op het gegeven dat de lezer vanuit het karakter gaat begrijpen waarom de hoofdpersoon doet wat hij doet. Binnen een uur had ik het hele plan rond in mijn hoofd. Het enige wat nog ontbreekt, is de lijn waarin het karakter van de hoofdpersoon wordt uitgerold. De kern van het verhaal dus. Dat betekent dat ik nu al op een cruciaal punt in de totstandkoming ben aanbeland: lukt het me de bizarre wendingen en gedragingen van de hoofdpersoon aannemelijk te maken? Ik hoop het van harte, want zonder die verklarende lijn wordt het nieuwe boek een flinterdunne actieroman.

De Gouden Strop

 Volgende week dinsdag wordt bekend gemaakt welke boeken genomineerd zijn voor De Gouden Strop 2012, de prijs voor het beste spannende boek van het afgelopen jaar.  Hoewel mijn roman Volmaakte verdwijning niet een echte thriller is, staat hij wel op de Longlist, samen met negen andere boeken. Zal mijn werk genomineerd worden? 

Opening

Vanaf vandaag start ik een nieuwe blog, met een fris uiterlijk. Volg me de komende tijd. Er hangt iets nieuws in de lucht.